دور

دور ، آنجا که شب فسونگر و مست

خفته بر دشتهای ِ سرد و کبود

دور ، آنجا که یاسهای سپید

شاخه گسترده بر کرانه ی رود

دور ، آنجا که می دمد مهتاب

زرد و غمگین ز قله ی پربرف

دور ، آنجا که بوی سوسنها

رفته تا دره های خاموش و ژرف

دور ؛ آنجا که در نشیب ِ کمر

سر به هم داده شاخه های تمشک

دور ؛ آنجا که چشمه از بر ِ کوه

می درخشد چو دانه های ِ سرشک

دور ، آنجا که رازهای نهان

خفته در سایه های جنگل ِ دور

دور ، آنجا که در آن جزیره که شب

اشکها می چکد ز چشم ِ گناه

دور ، آنجا که سرکشیده به ناز

شاخ ِ نیلوفر از میان ِ گیاه

دور ، آنجا که مرغ ِ خسته ی شب

دم فرو می کشد ز ناله و سوز

دور ، آنجا که بوسه های سحر

میخورد بر جبین ِ روشن ِ روز

اندر آنجا در آن شکفته دیار

در جهان ِ فروغ و زیبایی

با خیال ِ تو می زنم پر و بال

از میان ِ سکوت و تنهایی

                                                                             توللی