از شوق به هوا

به ساعت نگاه میکنم
حدود سه نصف شب است


چشم میبندم که مبادا چشمانت را 
از یاد برده باشم


و طبق عادت کنار پنجره میروم
سوسوی چند چراغ مهربان


و سایه کشدار شبگردان خمیده
و خاکستری گسترده بر حاشیه ها


و صدای هیجان انگیز چند سگ
و بانگ آسمانی چند خروس


از شوق به هوا میپرم چون کودکیم
و خوشحال که هنوز


معمای سبز رودخانه از دور
برایم حل نشده است


آری از شوق به هوا میپرم
و خوب میدانم


سال هاست که مرده ام  

                                                                        حسین پناهی


  

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد