حسرت . . .


امشب امید این دل دیوانه خسته است

بازی نمی کنم دل ویرانه خسته است



از باد می گریزم و با شمع زنده ام

این رسم زندگیست که پروانه خسته است



از سوت و کور بودن بازار عاشقی

دیوارهای دودی میخانه خسته است



تکرار لحظه های تو جام شراب من

ساقی کجاست باز که پیمانه خسته است . . .



چون واژه های تازه ی شعر معاصری

گل برگهای کهنه ی افسانه خسته است



گویا سکوت غربت من را ندیده ای

اینجا دلم شکسته پریشانه خسته است



بر کوچه های خاکی این دل قدم بزن

بی شک غبار این دل بیگانه خسته است



حالا بیا و حسرت من را مرور کن

حالا که اینچنین دل دیوانه خسته است

                                                                                      سید مهدی نژادهاشمی (م.شوریده)


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد