صدایم را بشنو!

صدایت می کنم با سکوتی سنگین تر از فریاد!

ببین...مرا می شناسی.!؟ مرا دیده ای.!؟

صدایم را بشنو! صدای هق هق شبانه های بی صدایی است!

نگاهم در نگاهت گره خورده است! اما مرا نمی بینی!

گونه هایم غرق خجالت عاشقانه هایت شده اند!

من تو را می پرستم و تو غرق در خدای خویشی!

مرا ببین! اگر بخواهی می بینی! 

فریاد صدایم بی صداست...

می شنوی... 

من بی تو لحظات دلواپسی های غریبانه را می گذرانم!

این بار مرا ببین... 

شاید بشناسی!