ماهی ها ، حوضشان بی آب است‌...

رفته بودم سر حوض 

تا ببینم شاید ، عکس تنهایی خود را در آب ، 

آب در حوض نبود . 

ماهیان می گفتند: « هیچ تقصیر درختان نیست.» 

ظهر دم کرده تابستان بود ، 

پسر روشن آب ، لب پاشویه نشست 

و عقاب خورشید ، آمد او را به هوا برد که برد. 

به درک راه نبردیم به اکسیژن آب‌. 

برق از پولک ما رفت که رفت‌. 

ولی آن نور درشت ، 

عکس آن میخک قرمز در آب 

که اگر باد می آمد دل او ، پشت چین های تغافل می زد، 

چشم ما بود. 

روزنی بود به اقرار بهشت‌. 

تو اگر در تپش باغ خدا را دیدی ، همت کن 

و بگو ماهی ها ، حوضشان بی آب است‌. 

باد می رفت به سر وقت چنار. 

من به سر وقت خدا می رفتم‌. 

سهراب سپهری