بی تو با تو

                             آن روز با تو بودم

 امروز بی توام  

                                  آن روز که با تو بودم 

           بی تو بودم 

                                         امروز که بی توام با توام 

تکدی

غرور من که به ملک سخن خدایی کرد 

 دریغ در طلب آشنایی با تو 

 وفا و عشق تو را 

 چون گدا 

 گدایی کرد 

چند گویم من از جدایی ها

هان چه حاصل از آشنایی ها 

گر پس از آن بود جدایی ها 

من و با تو چه مهربانی ها 

تو و با من چه بی وفایی ها 

من و از عشق راز پوشیدن 

تو و با عشوه خودنمایی ها 

در دل سرد سنگ تو نگرفت 

گفته بودم که دل به کس ندهم 

تو ربودی به دلربایی ها 

 چون در ایینه روی خود نگری 

 می شوی گرم خودستایی ها 

 شور عشقت شراب شیرین بود 

ای خوشا شور آشنایی ها 

غزل

بیا به خلوت بی ماهتاب من بگذر 

به شام تار من ای آفتاب من بگذر 

کنون که دیده ام از دیدن تو محروم است 

 فرشته وار شبی رابه خواب من بگذر 

نگاه مست تو را آرزوکنان گفتم 

 بیا به پرتو جام شراب من بگذر 

اگر که شعر شدی بر لبان من بنشین

اگر که نغمه شدی از رباب من بگذر 

فروغ روی تو سازد دل مرا روشن

 بیا و در شب بی ماهتاب من بگذر 

 کرم کن و در کلبه ام قدم بگذار 

 مرا ببین و به حال خراب من بگذر 

آتش عشق

مرا با سوز جان بگذار و بگذر 

اسیر و ناتوان بگذار و بگذر 

چو شمعی سوختم از آتش عشق 

مرا آتش به جان بگذار و بگذر 

 دلی چون لاله بی داغ غمت نیست

 بر این دل هم نشان بگذار و بگذر 

 مرابا یک جهان اندوه جانسوز 

تو ای نامهربان بگذار و بگذر 

 دوچشمی را که مفتون رخت بود 

 کنون گوهرفشان بگذار و بگذر 

درافتادم به گرداب غم عشق 

مرا در این میان بگذارو بگذر