اگر تو بازنگردی ...

اگر تو بازنگردی 

 امید آمدنت را به گور خواهم برد

و کس نمی داند 

 که در فراق تو دیگر 

 چگونه خواهم زیست 

چگونه خواهم مرد

به خدا عشق به رسوا شدنش می ارزد

به خدا عشق به رسوا شدنش می ارزد
و به مجنون و به لیلا شدنش می ارزد


دفتر قلب مرا وا کن و نامی بنویس
سند عشق به امضا شدنش می ارزد


گرچه من تجربه‌ای از نرسیدن‌هایم
کوشش رود به دریا شدنش می ارزد


کیستم ؟ … باز همان آتش سردی که هنوز
حتم دارد که به احیا شدنش می ارزد


با دو دست تو فرو ریختنِ دم به دمم
به همان لحظه‌ی بر پا شدنش می ارزد


دل من در سبدی ـ عشق ـ به نیل تو سپرد
نگهش دار، به موسی شدنش می ارزد


سال‌ها گرچه که در پیله بماند غزلم
صبر این کِرم به زیبا شدنش می ارزد

یلدایت مبارک

شب یلدای من آغاز شد....

نه سرخی انار نه لبخند پسته نه شیرینی هندوانه.....

بی تو یلدا زجر آور ترین شب دنیاست

بی من یلدایت مبارک

ترسم از این است...

من ترانه می سرایم

تو ترانه می نوازی

در ترانه های من اشک است و بی قراری 

یک بغل از ارزوهای محالی...

تا ابد چشم انتظاری...

فکر پایان و جدایی...

ترسم از این است که شاید

در نگاهم  بیابی ردی از یک بی وفایی.

                                                                                         ابتهاج

چشمهایت خواب است...؟؟

چشمهایت خواب است...؟؟
بیدارش نکنم!دلم تنگ نفس کشیدن بود
گفتم در هوای تازه چشمانت نفسی تازه کنم
حال که در خوابی
من هم در گوشه ای از خاطراتم خیره می مانم
پاسدار آرامش چشمانت 

نکند گذر پروانه ای چشمانت را بی خواب کند