چه کسی نقش تو را خواهد شست ؟

وای ، باران 

باران ؛ 

شیشه ی پنجره را باران شست 

از دل من اما 

چه کسی نقش تو را خواهد شست ؟

اشک هایم را به تو تقدیم می کنم

اشک هایم را به تو تقدیم می کنم

و تو از آن همچون فرزند خود نگهداری کن

که از سوز عشق تو در وجودم متولد گشته است

و ما ، من و تو به آن هستی بخشیده ایم

من...

من...به دنبال دستانی هستم که هیچگاه دست سردم را رها نکند...

به دنبال قلبی هستم که جایی برای عشق آتشینم داشته باشد...

به دنبال دلی هستم که دروغ و ریا را نشناسد...

چشمانی که چشمانم را به خاطر بسپارد...

و لبانی که نامم را زمزمه کند...

به دنبال عشقی هستم که که در آن جدایی معنا ندارد...

و گاه اگر از دلم رنجید پا روی عشقش نگذارد...

من...به دنبال سوار نشین اسب سپید رویاها نیستم...

تنها به دنبال دلی هستم که مفهوم عشق را درک کرده باشد...

خداحافظی های نیمه کاره . . .

با دستهایی پر از خداحافظی های نیمه کاره

کسی زیر پوست شب می گرید

برای آنکه دوستش دارد . . .

برای آنکه دوستش داشت . . .

به صداقت یک دیوانه قسم

‌عشق چیزی نیست به جز سه حرف

که می پوسد لای دفتر های ما . . .

اندوه مبهم

برای یک بار

فقط برای یک بار

مرا در اندوه مبهم یک دروغ شناور کن

آرام سر به گوش من بگذار

و بگو دوستت دارم

امیر حسین معینی